صنعت نساجی
صنعت نساجی
صنعت نساجی یکی از قدیمی ترین صنعت تمدن بشری به شمار می رود، زیرا پس از نیاز انسان به غذا، پوشاک دومین نیاز اساسی بشر می باشد که او را از سرما و گرما مصون نگهداشته و نشان دهنده ی شخصیت اجتماعی وی نیز می باشد
صنعت نساجی یکی از قدیمی ترین صنعت تمدن بشری به شمار می رود، زیرا پس از نیاز انسان به غذا، پوشاک دومین نیاز اساسی بشر می باشد که او را از سرما و گرما مصون نگهداشته و نشان دهنده ی شخصیت اجتماعی وی نیز می باشد. بر اساس شواهدی که موجود است، بشر از نه هزار سال پیش، از پارچه ی بافته شده، استفاده می کرد. به این دلیل صنعت نساجی به خصوص بافندگی دارای تاریخچه ای بسیار قدیمی است. قرنهای متمادی صنعت بافندگی مهم ترین صنعت تولیدی بشر به شمار می رفته است.
با پیدایش نیروی بخار و آغاز انقلاب صنعتی در اروپا صنعت بافندگی دچار تحول اساسی شد. ماشین های بافندگی از حالت دستی خارج شده از انرژی مکانیکی و بعدها از انرژی الکتریکی استفاده کردند و افزایش چشمگیری در تولید پارچه حاصل شد. در نیم قرن گذشته با ابداع روش های نوین بافندگی بی ماکو و بهره گیری از تکنولوژی مدرن الکترونیکی، تولید ماشین های بافندگی به چند برابر رسیده است.
در ایران نیز از اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی تاکنون صنعت نساجی به صورت ماشینی و جدید رشد چشمگیری داشته و به عنوان یکی از بزرگترین صنایع کشور به شمار می رود . با توجه به افزایش جمعیت کشور، پیش بینی می شود که این صنعت اشتغال زا همچنان اهمیت خود را حفظ نماید.
به طور کلی، صنعت نساجی به صنایع تولید الیاف، تبديل الياف به نخ، تبدیل نخ به پارچه و فرایندهای تکمیل پارچه مانند رنگرزی و چاپ گفته می شود. فرایند بافندگی یعنی تبدیل نخ به پارچه از ارکان اساسی صنعت نساجی به شمار می رود. بافندگی به دو بخش بافندگی تاری پودی و بافندگی حلقوی تقسیم میشود.
در این نوشته ها سعی بر آن خواهد شد که به انواع مختلف این روش ها پرداخته شود و با بررسی فنی و عمومی پارچه هایی که در صنعت پوشاک و مد، مورد استفاده قرار میگیرند؛ اطلاعات مورد نیاز برای انتخاب بهتر خوانندگان فراهم گردد. علاوه بر این موارد؛ با بیان روش های الگو برداری و مشخصات کیفی محصولات روز و انتشار اخبارهای مربوط به این صنعت که در ایران و جهان روی می دهد؛ سعی بر آن خواهیم داشت که راهی نوین، برای علاقه مندان به این مقوله باز نماییم.